Ерте бір заманда ата мен апа өмір сүріпті. Ата күнде тауға ағаш бұтақтарын жинау үшін кетеді екен… Ал әже өзенге кір жууға барады. Бір күні әже кір жуып жатқанда өзен бойымен өте үлкен шабдалы ағып келеді. Әже қатты таңғалып, «мынау өте үлкен шабдалы ғой! Мұны үйге апарып атамен бірге жейік»,-деп шабдалыны алып қайтады. Кеш болғанда ата таудан оралады. «Атасы, мынаны қарашы. Үлкен шабдалы»,-дейді әже. «Иә, шынында үлкен екен»,-деді ата. Ол қатты қуанып кетеді. «Атасы, мынаны бірге жейік»,-деп әже шабдалыны кеседі. Шабдалының ішінен сүйкімді бала шығады. Ата мен әже таңғалып қалады. «Ой, бала шықты ғой! Денелі, сау бала екен!» Екеуінде бала болмағандықтан, қатты қуанып кетеді. «Мына бала шабдалының ішінен шыққандықтан ата Момо Таро болсын»,-дейді ата. Сөйтіп, Момо Таро әже мен атаның баласы болады. Ол тамақты көп жеп, үлкен, күшті болып өседі.
Сол кезде Момо Тароның ауылына жаман мыстандар келіп, адамдардың бүкіл ақшасы мен бағалы заттарын алып кетеді. Ауыл адамдары өте ыңғайсыз жағдайда қалып қалады. Сол мыстандар Онигашима аралында өмір сүреді екен. Бір күні Таро атасы мен әжесіне «Мен әлдеқашан кішкентай бала емеспін. Мен Онигашимаға барып мыстандармен күресіп, ұрланған заттарды қайтарып келемін»,-дейді. «Бұл өте қауіпті ғой, қой»,- дейді атасы мен әжесі. «Бәрі де жақсы болады»,-деп Таро өз айтқанынан қайтпады. Сөйтіп атасы мен әжесі оны жібереді. Әжесі шелпек пісірді, ал атасы «Ниппоничи» деген жазуы бар жалау жасап берді. Таро оларға рахметін айтып, жолға шықты.
Кішкене жаяу жүргеннен кейін алдынан үріп ит жүгіріп шықты. «Момо Таро-сан, мынау не нәрсе?»- деп, ол шелпекке көрсетті. «Бұл – өте тәтті шелпек»,-деді Таро. «Онда мағанда біреуін бересіз бе?», «Иә, әрине»,-деп Таро итке шелпегін береді. «Мен қазір Онигашимаға бара жатырмын. Мыстандармен шайқасамын»,-деді Таро. «Онда мен де сенімен бірге барамын»,-деп ит, Момо Тароға қосылды. Жолда Таро ит сияқты маймыл мен қырғауылды кездестіріп, олармен бірге сапарын жалғастырады. Сөйтіп олар теңізге келеді. Онигашимаға жету үшін қайыққа мініп, теңізді өту керек. Қайықта отырғанда қырғауыл аралды көріп қояды.
Таро мен достары аралға жеткенде мыстандар саке (жапон арағы) ішіп, өлең айтып, кейбіреулері ұйықтап жатыр екен. Таро мыстандарды көре салып «Мен Момо Таромын. Жапониядағы ең мықты баламын!»,-деп, катанасын шығарып, мыстандармен шайқасты бастады. Ит те мыстандарды тістелеп, маймыл тырнап, қырғауыл шұқып, бәрі бірге күресті. «Ауырып тұр, ауырып тұр»,-деп мыстандар жылады. Олардың күресетін әлдері қалмады. Мыстандар «Біз енді жаман болмаймыз! Ауыл адамдарының заттарының бәрін қайтарып береміз»,-деді. Таро, ит, маймыл мен қырғауыл барлық заттарды алып ауылдарына қайтып келеді.Ауыл тұрғындары, атасы мен әжесі барлығы қатты қуанады. Олар осыдан бері Момо Таромен қуанышты да ұзақ өмір сүріпті.
Аударған: Іңкәр